W dotychczasowym orzecznictwie Krajowej Izby Odwoławczej jest utrwalona jednolita linia orzecznicza z której wynika stanowisko, iż każdy zamawiający może prowadzić postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w oparciu o przepisy ustawy Pzp mimo, iż ze względu na przepisy szczególne ustawy Pzp nie ma takiego obowiązku.
Ustawa Pzp nie przewiduje sankcji dla zamawiającego, który do postępowania stosuje przepisy ustawy Pzp mimo braku takiego obowiązku.
W uchwale z dnia 12 lipca 2018 r., KIO/KD 28/18 uznano, że fakt dobrowolnego prowadzenia postępowania według przepisów ustawy Pzp nie tworzy dla zamawiającego obowiązku stosowania przepisów tejże ustawy, a tym samym nie tworzy legitymacji dla wykonawców do wnoszenia odwołań od czynności zamawiającego podjętych w takim postępowaniu. Fakt wszczęcia, a także i przeprowadzenia postępowania w oparciu o dobrowolne stosowanie przez zamawiającego przepisów ustawy Pzp nie czyni z tego faktu obowiązku zamawiającego do stosowania w pełni przepisów tej ustawy.
Krajowa Izba Odwoławcza na marginesie powyższych ustaleń wskazała, że w orzecznictwie Krajowej Izby Odwoławczej zarysowały się w zasadzie trzy sytuacje, kiedy zamawiający prowadził postępowanie o udzielenie zamówienia w trybie ustawy Pzp mimo, iż nie miał takiego obowiązku, tj.
- zamawiający nie posiadał wiedzy, iż jako zamawiający nie musi stosować przepisów Pzp,
- zamawiający na etapie wszczynania postepowania przeoczył ten fakt i w następstwie tego, dalej postępowanie prowadził według ustawy Pzp,
- zamawiający celowo stosował ustawę Pzp pomimo braku obowiązku, gdyż jak wielokrotnie na posiedzeniach Krajowej Izby Odwoławczej zamawiający wskazywali, że stosowano ustawę Pzp do danego postepowania tylko dlatego, że dawało to pewność prawidłowości jego przeprowadzenia.
Powyższe wynika z szeregu przykładowych orzeczeń: postanowień: z dnia 30 marca 2012 r., KIO 563/12; z dnia 15 czerwca 2012 r., KIO 1119/12; z dnia 21 czerwca 2012 r., KIO 1217/12; z dnia 9 stycznia 2013 r., KIO 2824/12; z dnia 11 sierpnia 2014 r., KIO 1554/14; z dnia 11 sierpnia 2014 r., KIO 1556/14; z dnia 25 maja 2015 r., KIO 971/15; z dnia 31 lipca 2017 r., KIO 1504/17; z dnia 10 sierpnia 2017 r., KIO 1559/17; z dnia 12 października 2017 r., KIO 2080/17.
Wobec braku obowiązku stosowania w postepowaniu przez zamawiającego przepisów ustawy Pzp, tym samym brak jest podstaw do zarzucania zamawiającemu naruszenia przepisów tejże ustawy.
To, że zamawiający przeprowadził postępowanie o udzielenie zamówienia, stosując przepisy ustawy Pzp, nie ma żadnego znaczenia prawnego (zob. postanowienia z dnia 30 stycznia 2013 r., KIO 94/13 oraz z dnia 17 marca 2009 r., KIO/UZP 260/09).
Jeżeli wartość zamówienia nie przekracza wyrażonej w złotych równowartości kwoty 30.000 euro, a zamawiający przeprowadził postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego, w którym wykonawca wniósłby odwołanie na podstawie art. 180 ust. 2 ustawy Pzp, Krajowa Izba Odwoławcza odrzuca odwołanie, na podstawie art. 189 ust. 2 pkt 1 w związku z art. 4 pkt 8 ustawy Pzp („Izba odrzuca odwołanie, jeżeli stwierdzi, że w sprawie nie mają zastosowania przepisy ustawy”). Krajowa Izba Odwoławcza nie jest bowiem uprawniona do rozpoznawania odwołań wniesionych na czynności lub zaniechania podmiotów nie będących zamawiającymi w rozumieniu przepisów Pzp, ani do rozpoznawania odwołań wniesionych na czynności lub zaniechania zamawiających nie mających oparcia w przepisach Pzp (zob. postanowienie z dnia 4 maja 2011 r., KIO 833/11).
W wyroku dnia 11 lutego 2016 r., KIO/KD 14/16, Krajowa Izba Odwoławcza zwróciła uwagę, że „Jeśli jest ta wartość niższą niż 30 tys. euro to zamawiający nie stosuje wprost przepisów ustawy Pzp, jednak musi pamiętać o zasadach obowiązujących w zamówieniach tj. zagwarantowanie wykonawcom nie dyskryminacyjnego dostępu do zamówień publicznych, ograniczenie ryzyka nieefektywnego wydatkowania środków publicznych oraz zapewnienie przejrzystości postępowania i wyboru wykonawcy.
Ponadto zgodnie z zasadami wydatkowania środków publicznych zawartymi w ustawie o finansach publicznych, wydatki publiczne powinny być dokonywane w sposób celowy i oszczędny, z zachowaniem zasad uzyskiwania najlepszych efektów z danych nakładów, optymalnego doboru metod i środków służących osiągnięciu założonych celów.”
Źródło: www.uzp.gov.pl