Świadczenie jest ciągłe, jeżeli jego spełnienie wymaga określonego zachowania się dłużnika przez pewien czas, a ze względu na rodzaj czynności wskazanych w treści stosunku prawnego nie może być ono wykonane jednorazowo. W przypadku świadczenia ciągłego nie można w nim wyodrębnić poszczególnych zachowań dłużnika, które mogłyby być uznane za samoistne świadczenia albo części świadczenia. Świadczeniem ciągłym jest świadczenie wynajmującego, wydzierżawiającego, udzielającego pożyczki, pracownika w stosunku pracy, banku w umowie rachunku bankowego, świadczenia podmiotów dostarczających wodę, gaz.
Pojęcie „świadczenia powtarzającego się” zostało wprowadzone w miejsce zamówień „powtarzających się okresowo”. Świadczenia powtarzające się to takie, których podstawą prawną jest jeden stosunek prawny, a które mają być spełnione w pewnych, określonych odstępach czasowych, a więc świadczenia których wymagalność następować będzie w ściśle wyznaczonych terminach. „Świadczeniami okresowymi mogą być dostawy artykułów żywnościowych, części zamiennych lub artykułów biurowych. Przykładem może być też umowa serwisowa przez którą wykonawca zobowiązuje się do naprawy określonej maszyny, ilekroć się zepsuje, zamawiający zaś do uiszczania miesięcznego wynagrodzenia w stałej wysokości.”
W opinii Szacowanie wartości zamówienia na dostawy i usługi powtarzające się okresowo wydanej na gruncie Pzp2004, UZP wyjaśnia, że „przepisy ustawy - Prawo zamówień publicznych nie definiują, jakie usługi lub dostawy należy uznać za „powtarzające się okresowo”, stosowania przez zamawiających w praktyce przepis art. 34 wywołuje kontrowersje. Dla wyjaśnienia tego pojęcia pomocna będzie doktryna prawa cywilnego, do której można się odwołać na podstawie art. 14 ustawy, zgodnie z którym w zakresie nie uregulowanym przepisami ustawy - Prawo zamówień publicznych, do czynności podejmowanych przez zamawiającego i wykonawców w postępowaniu o udzielenie zamówienia stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego. Wprawdzie doktryna prawa cywilnego również nie rozstrzyga, czym są dostawy i usługi powtarzające się okresowo, definiuje jednak pojęcie „świadczeń okresowych”. Poglądy doktryny w tym zakresie będą pomocne dla zdefiniowania pojęcia „dostaw i usług powtarzających się okresowo”, pamiętać jednakże należy, iż odniesienie to nie może być dokonywane wprost. Są to bowiem dwa różne pojęcia, o czym świadczy choćby fakt, iż sam ustawodawca dokonał rozróżnienia pomiędzy nimi (w art. 142 ust. 2 ustawy mowa jest o umowie, której przedmiotem są „świadczenia” okresowe oraz ciągłe). Różnica polega na tym, że „świadczenia okresowe” dotyczą świadczeń w ramach jednego stosunku zobowiązaniowego, natomiast termin „dostawy oraz usługi powtarzające się okresowo” jest pojęciem szerszym, obejmującym z założenia więcej niż jeden stosunek zobowiązaniowy. Doktryna definiuje „świadczenia okresowe” jako czynności powtarzane cyklicznie tj. powtarzające się w ściśle określonych, niekoniecznie jednakowych odstępach czasu, realizowane więcej niż jednokrotnie tzn. w sposób powtarzalny. Pojedyncze świadczenie okresowe posiada co prawda samoistny charakter, jednak jest tylko jednym ze składników danego stosunku zobowiązaniowego, którego zakres wyznacza czas trwania tego stosunku. To odróżnia świadczenia okresowe od świadczenia jednorazowego rozłożonego na raty, w którego przypadku czynnik czasu nie ma wpływu na rozmiar świadczenia, i którego zakres jest z góry określony, a poszczególne, świadczone sukcesywnie raty składają się na z góry określoną całość. (Z. Radwański: „Zobowiązania - część ogólna”, Wyd. C H Beck, Warszawa 1995, str. 65 i nast.) W przypadku świadczeń powtarzających się okresowo bardzo istotne znaczenie ma również fakt, iż istotną część tych świadczeń charakteryzuje brak możliwości ich skumulowania i wykonania jednorazowo bez szkody dla zamierzonego efektu ich realizacji. I ta cecha ma bardzo duże znaczenie przy odniesieniu się do „zamówień na dostawy oraz usługi powtarzające się okresowo”.
Przykładem dostaw powtarzających się okresowo będzie prenumerata prasy realizowana w regularnych odstępach czasu (w przypadku dzienników - codziennie, tygodników - co tydzień, miesięczników - co miesiąc). Każda z dostaw, bez względu na jej częstotliwość, będzie miała charakter samoistnego i odrębnego świadczenia, jednak wykonywanego w ramach jednego stosunku zobowiązaniowego łączącego zamawiającego i wykonawcę (umowy na dostawę prasy). Innym przykładem usług powtarzających się okresowo będą usługi cateringu (dostarczanie posiłków regularnie albo w określonych odstępach czasu w zależności od potrzeb zamawiającego w ramach jednej umowy). Usługami powtarzającymi się okresowo będą również wykonywane w określonych odstępach czasu usługi ochrony mienia lub sprzątania pomieszczeń.
W wyroku z dnia 18 lutego 2014 r., II GSK 1904/12, NSA uznał, że „nie można zgodzić się z zaproponowanym przez Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych, a akceptowanym przez WSA w W. poglądem, że w przypadku usług ubezpieczeniowych mamy do czynienia ze świadczeniem ciągłym, a więc ustalenie znaczenia terminu «usługi powtarzające się okresowo» może być odnoszone do cywilistycznych pojęć świadczeń ciągłych i okresowych. Świadczenie na gruncie k.c. to określone zachowanie dłużnika czyniące zadość prawnie określonemu interesowi wierzyciela. Zatem usługa nigdy nie może być utożsamiana z tym pojęciem, co najwyżej może być ona przedmiotem świadczenia, ale na użytek rozpoznawanej sprawy to rozróżnienie nie ma większego znaczenia, skoro sens pojęcia usług powtarzających się okresowo należy ustalać na gruncie języka potocznego. W tym rozumieniu usługi takie to te, które z różnych powodów mogą być realizowane w różnych okresach. Okresowość takich usług może wynikać z ich natury (rodzaju przedmiotu świadczenia) albo z innych względów, choćby przepisu prawa albo potrzeb zamawiającego. Niewątpliwie usługi ubezpieczenia to usługi okresowo powtarzające się, bo zamawiający może je uzyskać na rynku na określony okres, zasadniczo jeden rok, gdyż taką ofertę realizacji tych usług przedstawiają ubezpieczyciele”.