Czy zaoferowanie 480 kompletów zamiast 2 to podstawa do odrzucenia oferty
Zgodnie z przedmiarem robót prace polegające na odwodnienia wykopu przez pompowanie wody zostały określone przez Zamawiającego jako 2 komplety. W pozycji 22 kosztorysu ofertowego, dotyczącej odwodnienia wykopu przez pompowanie wody, wykonawca wskazał zakres robót do wykonania na 480 komplety. Cena jednostkowa tej pozycji została określona przez wykonawcę na kwotę 115,50 zł netto, a wartość całkowita tej pozycji na kwotę 55 440 zł netto. Zgodnie z przedmiarem robót prace polegające na uszczelnianiu i sklejaniu rys i pęknięć w dnie za pomocą tzw. Iniekcji grawitacyjnej, przy pomocy żywicy epoksydowej iniekcyjnej zostały określone przez Zamawiającego na 96, 990 metry. W zakresie tej pozycji wykonawca wskazał zakres robót do wykonania na 96, 900 metrów. Cena jednostkowa tej pozycji została określona przez wykonawcę na kwotę 355,48 zł netto, a wartość całkowita tej pozycji na kwotę 34 446,01 zł netto.
Zamawiający w trybie art. 223 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp poprawił ofertę wykonawcy, zawiadamiając wykonawcę o tym fakcie i jednocześnie wzywając go do udzielenia odpowiedzi czy wyraża zgodę na poprawienie omyłki w ofercie. Jak wynika z wezwania Zamawiającego w ofercie wykonawcy poprawiono poz. 22 poprzez zmianę ilości robót z 480 kompletów na 2 komplety i poz. 41 poprzez zmianę ilości robót z 96,900 metrów na 96,990 metry. W odpowiedzi na pismo Zamawiającego wykonawca wyraził zgodę na poprawienie oferty.
Krajowa Izba Odwoławcza uznała, że Zamawiający prawidłowo dokonał poprawienia omyłki w ofercie, a w ofercie nie było błędu w obliczeniu ceny.
Z błędem w obliczeniu ceny lub kosztu mamy do czynienia wówczas, gdy doszło do błędu co do prawidłowego ustalenia stanu faktycznego, np. w sytuacji, w której kalkulacja ceny oferty nie obejmuje całego przedmiotu zamówienia, co w niniejszej sprawie nie miało miejsca. Ponadto, błędy w obliczeniu ceny nie nadają się do poprawienia i mają charakter nieusuwalny. Błąd w obliczeniu ceny oferty, do którego ma zastosowanie art. 226 ust. 1 pkt 10 ustawy Pzp, nie jest błędem rachunkowym, lecz błędem polegającym na wadliwym doborze przez wykonawcę poszczególnych elementów mających wpływ na właściwe obliczenie ceny. Zatem z błędem w obliczeniu ceny skutkującym odrzuceniem oferty na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 10 ustawy Pzp mamy do czynienia wyłącznie wówczas, gdy nie można go zakwalifikować jako innej omyłki, możliwej do poprawienia zgodnie z art. 223 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp.
Inna omyłka ma miejsce wtedy, gdy wykonawca w ofercie przyjął element zamówienia inny niż Zamawiający w dokumentach zamówienia, ale możliwe jest wykazanie, że było to wynikiem omyłki, a nie świadomego działania. Omyłka może bowiem polegać zarówno na niewłaściwym ujęciu w ofercie określonej informacji lub zobowiązania, jak i ich pominięciu. W niniejszym stanie faktycznym Zamawiający prawidłowo zakwalifikował omyłkę w pozycji kosztorysu złożonego przez Przystępującego, jako omyłkę, którą należało poprawić zgodnie z art. 223 ustawy Pzp. Poprawienie tejże omyłki wymagało wyłącznie dostosowania dwóch pozycji kosztorysu ofertowego do wartości zawartych w przedmiarze robót. Takiej omyłki nie można więc uznać za błąd w obliczeniu ceny skutkujący odrzuceniem oferty Przystępującego.
Dlatego też nie potwierdził się zarzut naruszenia art. 223 ust. 2 pkt 3 w zw. z art. 16 ustawy Pzp przez poprawienie oferty, pomimo tego, iż błąd w ofercie dotyczy merytorycznej treści oferty i ma charakter nieusuwalny, co doprowadziło do uznania, że oferta nie podlega odrzuceniu. Konieczność poprawienia omyłki wynika wprost z ustawy i ma zastosowanie niezależnie od tego, czy zamawiający przewidział poprawianie omyłek w warunkach zamówienia lub ogłoszeniu. Zgodnie z art. 223 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp zamawiający poprawia w ofercie inne omyłki polegające na niezgodności oferty z dokumentami zamówienia, niepowodujące istotnych zmian w treści oferty, niezwłocznie zawiadamiając o tym wykonawcę, którego oferta została poprawiona. Poprawienie nieprawidłowości występującej w ofercie na podstawie art. 223 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp jest uzależnione od spełnienia dwóch przesłanek. Po pierwsze, zauważona niezgodność musi mieć charakter omyłki, a nie celowego działania wykonawcy polegającego na świadomym złożeniu oświadczenia woli o określonej treści. Po drugie, poprawienie niezgodności nie może spowodować istotnych zmian w treści oferty. Przepis ten jest następcą prawnym art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp2004 poprzednio obowiązującej i wprowadzony był w celu uniknięcia licznych niegdyś przypadków odrzucania ofert z powodu błahych pomyłek. Dopuszcza on poprawienie niedopatrzeń, błędów niezamierzonych, opuszczeń, drobnych różnic itp., lecz wszystkie te zmiany muszą mieścić się w pojęciu omyłka.
O istotności zmiany treści oferty każdorazowo będą decydowały okoliczności konkretnej sprawy: na ile zmiana oddaje pierwotny sens i znaczenie treści oferty, a na ile stanowi wytworzenie całkowicie nowego oświadczenia, odmiennego od złożonego przez wykonawcę w stopniu nakazującym uznać, że wykonawca nie złożyłby takiego oświadczenia, gdyż nie odzwierciedla ono jego intencji wyrażonych w poddawanej poprawie ofercie. Dopiero po zbadaniu możliwości poprawienia ofert na podstawie art. 223 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp i uznaniu, że takie poprawienie jest niedopuszczalne, zamawiający odrzuca ofertę. Odnosząc powyższe do stanu faktycznego niniejszej sprawy, wskazać należy, że instytucja przewidziana w art. 223 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp została przez Zamawiającego zastosowana prawidłowo, co świadczy o bezzasadności zarzutów Odwołującego, o czym była już mowa w uzasadnieniu powyżej.
Wyrok z dnia 31 października 2023 r., KIO 3060/23
Dziękujemy za przeczytanie tego artykułu do końca
Czytaj portal wPrzetargach.pl każdego dnia
Portal wPrzetargach.pl to portal ekspertów i specjalistów zamówień publicznych