WARTO WIEDZIEĆ O TYM, ŻE...

Krajowa Izba Odwoławcza rozważając argumentacją stron jak i uczestnika w kontekście ustalonego stanu faktycznego sprawy, uznała za nieuprawnione dokonanie korekty/poprawy oferty wykonawcy wybranego z powołaniem się na treść art. 223 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp. 

Zaistniałą sytuację w sprawie Krajowa Izba Odwoławcza zakwalifikowała jako spełniającą normę art. 226 ust. 1 pkt 5 i pkt 10 ustawy Pzp, czyli do niezgodności z warunkami zamówienia i jako zawierającą błędy w obliczeniu ceny lub kosztu. 

Zamawiający wezwał wykonawcę na podstawie art. 224 ust. 1 ustawy Pzp, do udzielenia wyjaśnień, w tym złożenia dowodów, w zakresie wyliczenia ceny lub kosztu, lub ich istotnych części składowych. Odpowiedzi na wezwanie wykonawca udzielił wyjaśnień. 

Z treści złożonej przez Przystępującego gwarancji wadialnej wynikało, że „niniejsza gwarancja jest ważna od dnia 8 listopada 2021 r. i obowiązuje do dnia 7 marca 2022 r., po którym to terminie wygasa w całości i automatycznie, jeżeli najpóźniej w wyżej wskazanym terminie Bank nie otrzyma prawidłowego żądania zapłaty, tj. spełniającego wymogi określone w niniejszej gwarancji”.

Okolicznością bezsporną był fakt, iż zamawiający w treści SWZ zobowiązał wykonawców do złożenia dwóch rodzajów formularza ofertowego. Jeden formularz miał być złożony poprzez jego wypełnienie za pośrednictwem platformy tzw. „formularz interaktywny”. Drugi z formularzy ofertowych opisany jako załącznik nr 1do SWZ tzw. „formularz drukowany”.

Jak słusznie wskazano w wyroku Krajowej izby Odwoławczej z 7 października 2013 r. (sygn. akt KIO 2184/13) „W uzasadnieniu projektu ww. ustawy Prawo pocztowe (nr druku 801) zostało wskazane m.in., że: „III dyrektywa kończy, rozpoczęty w 1997 r. w krajach członkowskich UE, proces stopniowej liberalizacji rynku usług pocztowych i określa zasady funkcjonowania rynku pocztowego po jego pełnym otwarciu na konkurencję tj.

Ponadto należy zauważyć, że Krajowa Izba Odwoławcza w wyroku z dnia 20 kwietnia 2017 r. wydanym w sprawie o sygn. akt KIO 681/17 stwierdziła, że: (…) Obowiązkiem wykonawcy, wezwanego do złożenia wyjaśnień jest przedstawienie przekonywujących wyjaśnień i dowodów na potwierdzenie tego, że cena oferty została skalkulowana w sposób rzetelny i gwarantuje realizację całego zakresu objętego zamówieniem. 

Wymogi co do równoważności produktów powinny być podane w sposób przejrzysty i jasny, tak, aby z jednej strony zamawiający mógł w sposób jednoznaczny przesądzić kwestię równoważności zaoferowanych produktów, z drugiej zaś strony, aby wykonawcy przystępujący do udziału w postępowaniu przetargowym mieli jasność co do oczekiwań zamawiającego w zakresie właściwości istotnych cech charakteryzujących przedmiot zamówienia

Art. 224 ust. 2 pkt 1 Pzp wskazuje na szacunkową wartość zamówienia, a nie na kwotę jaką zamawiający przeznaczył na sfinansowanie zamówienia. Ustawodawca nie zdefiniował pojęcia szacunkowej wartości zamówienia czy też wartości zamówienia, ograniczając się do wskazania podstawy jej ustalenia oraz wskazując zakres przedmiotowy. Podstawą ustalenia wartości zamówienia jest więc całkowite szacunkowe wynagrodzenie wykonawcy. Oznacza to, że przy ustaleniu wartości zamówienia niezbędne jest uwzględnienie wszystkich jego elementów, także ewentualnych świadczeń dodatkowych. 

W postępowaniu oferty złożyło trzech wykonawców. Oprócz Odwołującego były to jeszcze P. oraz S. Odwołujący, że zarówno P., jak i S. ‎w formularzach ofertowych nie wskazali obligatoryjnego składnika ceny - success fee. Wykonawca P. w rubrykach „success fee” zadeklarował cenę 0 zł, zaś wykonawca S. nie wpisał żadnej wartości.

Przepisy ustawy Pzp, uprawniając zamawiającego do dopuszczenia uzupełniania przedmiotowych środków dowodowych, nie rozstrzygają kwestii daty, w jakiej takie dokumenty powinny być aktualne (odmiennie niż ma to miejsce w odniesieniu do podmiotowych środków dowodowych - art. 128 ust. 2 ustawy Pzp). Brak jednoznacznej regulacji w tym zakresie może powodować wątpliwości interpretacyjne. 

Czym jest tzw. „procedura odwrócona”? 

Zgodnie z art. 65 § 1 k.c. oświadczenie woli należy tak tłumaczyć, jak tego wymagają ze względu na okoliczności, w których złożone zostało, zasady współżycia społecznego oraz ustalone zwyczaje.

Zgodnie z art. 147 ust. 1 i 2 ustawy Pzp, zamawiający może żądać od wykonawcy zabezpieczenia należytego wykonania umowy, które służy pokryciu roszczeń z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy. Jednakże, ustawodawca nie określił jakich konkretnie roszczeń w ramach roszczeń z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy może dochodzić zamawiający od wykonawcy, w tym przede wszystkim nie zawęził ich zakresu.

Na podstawie art. 214 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy Pzp zamawiający może udzielić zamówienia z wolnej ręki, jeżeli dostawy, usługi lub roboty budowlane mogą być świadczone tylko przez jednego wykonawcę z przyczyn technicznych o obiektywnym charakterze, jeżeli nie istnieje rozsądne rozwiązanie alternatywne lub rozwiązanie zastępcze, a brak konkurencji nie jest wynikiem celowego zawężenia parametrów zamówienia.

W przypadku tej przesłanki bez znaczenia jest pochodzenie wykonawcy.