Zgodnie z art. 246 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2019 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz.U. z 2024 r. poz. 1320) - w skrócie „ustawa Pzp”, zamawiający publiczni, o których mowa w art. 4 pkt 1 i 2, oraz ich związki nie stosują kryterium ceny jako jedynego kryterium oceny ofert albo jako kryterium o wadze przekraczającej 60%.

W obowiązującym stanie prawnym, minimalny próg stosowania ustawy Pzp oraz próg, od którego stosuje się przepisy ustawy o umowie koncesji, określony został na poziomie 130 000 złotych. Zgodnie bowiem z art. 2 ust. 1 ustawy Pzp, zamawiający publiczni stosują przepisy tej ustawy do udzielania zamówień klasycznych oraz organizowania konkursów, których wartość jest równa lub przekracza kwotę 130 000 złotych, przy czym, w celu ustalenia znaczenia tych przepisów ustawa Pzp odsyła do rozumienia pojęcia „zamówienia klasyczne” (uregulowanego w art.

Celem projektu jest zmniejszenie sformalizowania udzielania zamówień poprzez podwyższenie progu stosowania ustawy z dnia 11 września 2019 r. - Prawo zamówień publicznych oraz podwyższenie progu stosowania ustawy z dnia 21 października 2016 r. o umowie koncesji na roboty budowlane lub usługi do zawieranych umów koncesji przekraczających określoną wartość. Wprowadzenie proponowanego rozwiązania ma na celu dostosowanie przepisów do aktualnych realiów gospodarczych i cenowych.

Przepis art. 109 ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp wymaga wykazania, że w znacznym stopniu lub zakresie wykonawca nienależycie wykonał albo długotrwale nienależycie wykonywał istotne zobowiązanie oraz że nastąpiło to z przyczyn leżących po jego stronie i skutkowało m.in. zapłatą odszkodowania. Tymczasem Odwołujący pominął w odwołaniu m. i. kwestie strony podmiotowej naruszeń, których miał się dopuścić członek Konsorcjum, ich stopnia i zakresu albo długotrwałości, jak również istotności naruszonych zobowiązań.

Czy upublicznienie informacji o zasadach współpracy z ubezpieczycielem w tym o wysokości stosowanych stawek może stanowić tajemnicę przedsiębiorstwa, ponieważ groziłoby wzrostem kosztów współpracy z ubezpieczycielem w związku z powoływaniem się przez konkurentów na indywidualnie wynegocjowane stawki przez partnerów konsorcjum.

Zgodnie z art. 305 pkt 2 ustawy Pzp zamawiający może udzielić zamówienia w trybie zamówienia z wolnej ręki, jeżeli w postępowaniu prowadzonym uprzednio w trybie podstawowym nie złożono żadnej oferty albo wszystkie oferty zostały odrzucone na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 2 lub 5 ustawy Pzp, a pierwotne warunki zamówienia nie zostały w istotny sposób zmienione. 

Zamawiający wezwał Odwołującego oraz konsorcjum N.G. i C.O. do udzielenia wyjaśnień dotyczących wyliczenia ceny, natomiast nie wezwał wykonawcy L., pomimo że cena oferty Odwołującego stanowiła 28,9 % wartości zamówienia powiększonej o VAT, zaś cena oferty wykonawcy L. wynosiła 25,5 % wartości zamówienia powiększonej o VAT (różnica 3,4%)

N. (…) przeprowadził postępowanie o udzielnie zamówienia publicznego w trybie zamówienia z wolnej ręki pn: „Wykonanie kopii fotela znajdującego się w zbiorach (…) w Paryżu na potrzeby ekspozycji stałej Muzeum (…)” na podstawie art. 67 ust. 1 pkt 1 lit. c w zw. z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (…) zwanej dalej: „P.z.p.”

Odnosząc się do zarzutu naruszenia art. 91 ust. 2 i 3 w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp2004 (aktualnie art. 241 ust. 3 i art. 242 ust. 2 ustawy Pzp), poprzez określenie jako kryterium oceny ofert: posiadanie przez wykonawcę autoryzacji producenta, na poziomie 20%, w pierwszej kolejności należy zauważyć, że nie sposób podzielić oceny odwołującego co do tego, że tak opisane kryterium odnosi się do właściwości (cech podmiotowych) wykonawcy. 

W wyroku z dnia 22 października 2024 r. w sprawie C-652/22 Kolin Inşaat Turizm Sanayi ve Ticaret AȘ przeciwko Državna komisija za kontrolu postupaka javne nabave (ECLI:EU:C:2024:910) Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej orzekł, że wykonawcy z państw trzecich, z którymi Unia Europejska nie jest związana żadną umową międzynarodową gwarantującą na zasadzie wzajemności i równości dostęp do rynku zamówień publicznych, nie mają zapewnionego dostępu do unijnego rynku zamówień publicznych.  

Zamawiający w trakcie przygotowań do podpisania umowy z Wykonawcą zadania powziął informacje, że umowa musi zostać zmieniona i uszczegółowiona o ważne elementy, których nie zawierał projekt umowy, będący załącznikiem do Specyfikacji Warunków Zamówienia, a które są istotne z punktu prawidłowości realizacji zadania inwestycyjnego objętego przedmiotem zamówienia. Zamawiający zwraca uwagę, że projekt umowy nie zawierał wskazania łącznej maksymalnej wysokość kar umownych, których mogą dochodzić strony, oraz wartości wynikających z art. 439 ust. 2 wskazanej ustawy.

Podana przez odwołującego wartość podatku VAT w kwocie 71 460 zł nie stanowiła wartości żadnej z obowiązujących stawek podatku VAT, obliczonej od podanej przez wykonawcę w ofercie ceny netto, natomiast wartość podatku VAT obliczona wg stawki podstawowej, tj. 23% wynosiła 92 197,80 zł. 

W wyroku z dnia 1 czerwca 2021 r., KIO 1185/21 Krajowa Izba Odwoławcza stwierdziła, że wykonawca na dzień składania ofert nie dysponował opłaconą polisą. Niemniej jednak dysponował innym dokumentem potwierdzającym fakt posiadania ubezpieczenia w wymaganym zakresie. 

W opinii prawnej „Szacowanie wartości i udzielanie zamówień, w tym zamówień objętych projektem współfinansowanym ze środków Unii Europejskie” Urząd Zamówień Publicznych zwraca uwagę, że „Z odrębnymi zamówieniami będziemy mieli do czynienia w sytuacji, gdy przedmiot zamówienia ma inne przeznaczenie lub nie jest możliwym jego nabycie u tego samego wykonawcy (np.

Na podstawie art. 214 ust. 1 pkt 5 ustawy Pzp zamawiający może udzielić zamówienia z wolnej ręki, ze względu na wyjątkową sytuację niewynikającą z przyczyn leżących po stronie zamawiającego, której nie mógł on przewidzieć, wymagane jest natychmiastowe wykonanie zamówienia, a nie można zachować terminów określonych dla innych trybów udzielenia zamówienia.