Jeżeli zaoferowana cena lub koszt, lub ich istotne części składowe, wydają się rażąco niskie w stosunku do przedmiotu zamówienia lub budzą wątpliwości zamawiającego co do możliwości wykonania przedmiotu zamówienia zgodnie z wymaganiami określonymi w dokumentach zamówienia lub wynikającymi z odrębnych przepisów, zamawiający żąda od wykonawcy wyjaśnień, w tym złożenia dowodów w zakresie wyliczenia ceny lub kosztu, lub ich istotnych części składowych (art. 224 ust. 1 ustawy Pzp). Wątpliwości muszą być uzasadnione na gruncie cen rynkowych, które były podstawą ustalania wartości zamówienia.

1. Na podstawie art. 226 ust.

W treści SIWZ zostało przewidziane, że wynagrodzenie należne wykonawcy obliczane będzie według cen jednostkowych podanych w formularzu cenowym. Przewidzenie tego rodzaju ustalania wynagrodzenia wykonawcy co do zasady uprawnia i obliguje zamawiającego do badania również cen jednostkowych przewidzianych za wykonanie poszczególnych prac w ramach przedmiotu zamówienia.

W wyroku z dnia 26 maja 2025 r., KIO 1630/25, KIO 1632/25 Krajowa Izba Odwoławcza uznała, że zakaz opisywania przedmiot zamówienia w sposób, który mógłby utrudniać uczciwą konkurencję, w szczególności poprzez wprowadzenie wymagań możliwych do spełnienia przez konkretnego wykonawcę, jeżeli mogłoby to doprowadzić do uprzywilejowania lub wyeliminowania niektórych wykonawców lub produktów, nie ma charakteru absolutnego. Powyższy zakaz nie oznacza zobowiązania zamawiającego do opisania przedmiotu zamówienia w taki sposób, aby każdy zainteresowany wykonawca mógł złożyć ofertę w postępowaniu.

W wyroku z dnia 16 maja 2025 r., KIO 1526/25, Krajowa Izba Odwoławcza uznała, że odpowiednie sprecyzowanie stawianego zarzutu dopiero na rozprawie nie może być wzięte pod uwagę z uwagi na specyfikę postępowania odwoławczego, która wyraża się w szczególności uregulowaniem zawartym w art. 555 ustawy Pzp, zgodnie z którym Krajowa Izba Odwoławcza nie może orzekać co do zarzutów, które nie były zawarte w odwołaniu. 

Ustalenie krótkiego okresu realizacji zamówienia publicznego może spowodować, że tylko bardzo nieliczna grupa wykonawców, bądź tylko jeden z nich będzie skłonny złożyć ofertę, co w sposób zasadniczy może doprowadzić do złożenia wygórowanej cenowo oferty i tym samym doprowadzić do naruszenia zasady racjonalnego i efektywnego wydatkowania środków publicznych.

Wyrok z dnia 27 kwietnia 2016 r., KIO 582/16

Analiza normy prawnej wyrażonej w ww. przepisie wskazuje, iż aby doszło do złamania określonego w art. 29 ust. 2 ustawy Pzp zakazu sposób i treść merytoryczna opisu przedmiotu zamówienia musi być sformułowana w ten sposób, iż przy określonych realiach rynkowych i gospodarczych, tj. w określonej sytuacji rynkowej, dochodzi do faktycznego monopolu jednego wykonawcy, producenta, dystrybutora (monopolu podmiotowego) lub monopolu jednego określonego rodzaju produktu (monopolu przedmiotowego). W takim wypadku mamy do czynienia z naruszeniem art. 29 ust. 2 ustawy Pzp.

Jak wskazano w wyroku z dnia 8 października 2021 r., KIO 2686/21: „art. 224 ust. 2 pkt 1 ustawy Pzp jako zasadę określa obowiązek skierowania do wykonawcy wezwania (zamawiający zwraca się o udzielenie wyjaśnień, o których mowa w ust. 1), a jedynie wyjątkowo dopuszcza możliwość zaniechania takiego wezwania (chyba że rozbieżność wynika z okoliczności oczywistych, które nie wymagają wyjaśnienia). W związku z tym możliwość odstąpienia od procedury wyjaśniającej nie może podlegać rozszerzającej wykładni.

Podanie nieprawdziwych informacji stanowi samodzielną, niezależną od braku wykazania spełniania warunków udziału w postępowaniu, podstawę do wykluczenia wykonawcy z postępowania. Oceny tego, czy doszło do złożenia nieprawdziwych informacji nie należy utożsamiać z oceną spełniania warunków udziału w postępowaniu ani też nie należy jej odnosić do rozumienia warunków udziału w postępowaniu ustalonych przez zamawiającego w SIWZ.

Zgodnie z art. 123 ustawy Pzp wykonawca nie może, po upływie terminu składania wniosków o dopuszczenie do udziału w postępowaniu albo ofert, powoływać się na zdolności lub sytuację podmiotów udostępniających zasoby, jeżeli na etapie składania wniosków o dopuszczenie do udziału w postępowaniu albo ofert nie polegał on w danym zakresie na zdolnościach lub sytuacji podmiotów udostępniających zasoby. 

W uchwale z dnia 30 listopada 2017 r., KIO/KD 64/17, Krajowa Izba Odwolawcza podzieliła stanowisko Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych odnośnie naruszenia art. 91 ust. 2a Pzp przez zastosowanie ceny jako jedynego kryterium oceny ofert (cena 100%).  

Niewątpliwym jest, że przedmiot zamówienia obejmujący dostawę fabrycznie nowego pojazdu specjalnego do hydrodynamicznego czyszczenia kanalizacji z systemem odzysku wody, nie jest przedmiotem „powszechnie dostępnym” „o ustalonych standardach”.

Przedmiotem zamówienia była rozbudowa drogi leśnej i pożarowej dla obrębu na dojazd pożarowy. Zgodnie z treścią SIWZ termin realizacji zamówienia stanowił kryterium oceny ofert o wadze 20%. 

Punkty w ramach tego kryterium przydzielane były według następującego schematu: wykonawca zobowiązywał się do realizacji zamówienia do dnia 30 października 2017 r. - otrzymywał 10 pkt; wykonawca zobowiązywał się do realizacji zamówienia do dnia 10 października 2017 r. - otrzymywał 20 pkt. 

Na podstawie art. 223 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp zamawiający poprawia w ofercie inne omyłki polegające na niezgodności oferty z dokumentami zamówienia, niepowodujące istotnych zmian w treści oferty, niezwłocznie zawiadamiając o tym wykonawcę, którego oferta została poprawiona. Przepis art. 223 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp stanowi wyjątek od reguły zakazu dokonywania jakichkolwiek zmian w treści oferty i do jej zastosowania wymagane jest łączne zaistnienie wszystkich przesłanek w niej zawartych.

W przypadku składania oferty podpisanej przez pełnomocnika należy złożyć wraz z ofertą stosowne pełnomocnictwo. Udzielenie pełnomocnictwa stanowi przykład czynności upoważniającej, w wyniku której osoba umocowywana uzyskuje kompetencję (umocowanie) do działania w imieniu mocodawcy. Podstawową kwestią przy ocenie treści pełnomocnictwa jest istnienie skutecznego umocowania pełnomocnika. Jak wskazuje się w doktrynie prawne znaczenie dla skuteczności reprezentacji ma istnienie umocowania w momencie składania oświadczenia woli w imieniu reprezentowanego.

W wyroku z dnia 25 lutego 1999 r., Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej orzekając w sprawie C-349/96 uznał, że „W celu ustalenia, dla celów podatku od wartości dodanej, czy świadczenie usług, na które składa się kilka elementów, należy traktować jako świadczenie, czy też jako dwa lub więcej świadczeń wycenianych odrębnie, należy przede wszystkim wziąć pod uwagę, po pierwsze, że z treści przepisu art.