W ocenie Krajowej Izby Odwoławczej, z żadnego z obowiązujących przepisów nie wynika, aby umocowanie lidera do reprezentowania konsorcjom uzależnione było od wymienienia pełnego składu konsorcjum w każdym z pełnomocnictw, jakie udzielane jest liderowi.

W szczególności wymogu takiego nie sposób wywieść z treści art. 23 ustawy Prawo zamówień publicznych.

Zgodnie z art. 23 ust. 2 Pzp2004 (art. 58 ustawy Pzp), wykonawcy wspólnie składający ofertę (członkowie konsorcjum) powinni ustanowić pełnomocnika do reprezentowania ich w postępowaniu (lidera). 

Dla skutecznego upoważnienia lidera do reprezentacji konsorcjum wystarczające jest więc jego umocowanie do reprezentacji konsorcjum, wynikające z udzielnych mu pełnomocnictw, a nie czysto formalna kwestia związana z wymienieniem wszystkich członków konsorcjum w treści każdego z pełnomocnictw. W niniejszej sprawie wymóg ten został spełniony.

Skoro każdy z członków konsorcjum upoważnił do reprezentowania lidera konsorcjum, to lider konsorcjum może reprezentować wszystkich, którzy udzielili mu pełnomocnictw.

Co więcej, z treści art. 23 ust. 4 Pzp2004 (art. 59 ustawy Pzp) wynika, że umowa regulująca współpracę wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia może zostać złożona na żądanie Zamawiającego po wyborze oferty tych wykonawców jako najkorzystniejszej. 

Oznacza to, że przed wyborem oferty konsorcjum jako najkorzystniejszej, Zamawiający nie jest zobowiązany do żądania złożenia umowy konsorcjum.

 
Wyrok z dnia 23 sierpnia 2016 r., KIO 1446/16; KIO 1447/16